Σαντ, Ντονοτιόν Αλφόνς Φρανσουά μαρκήσιος του-

(Marquis de Sade). Γάλλος συγγραφέας (Παρίσι 1740 - Σαραντόν 1814) από παλιά αριστοκρατική οικογένεια, που κατά την παράδοση καταγόταν από τη Λάουρα του Πετράρχη. Το αθυρόστομο έργο του τον παρέσυρε σε σκάνδαλα, δίκες και μακρές φυλακίσεις και τελικά στο κλείσιμο του στο φρενοκομείο του Σαραντόν το 1803 με διαταγή του Ναπολέοντα. Στη φυλακή έγραψε τα περισσότερα από την πληθώρα των έργων του που εκδόθηκαν στη Γαλλία και μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες μόνο στα τελευταία χρόνια. Από τα γνωστότερα είναι: Ζυστίν ή οι περιπέτειες της αρετής (1791), Αλίν και Βαλκούρ (1795), Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ (1795), Ιουλιέττα ή οι ευτυχίες του βίτσιου (1796), Οι 120 ημέρες των Σοδόμων (1904), όπου η έξαλλη περιγραφή των ερωτικών διαστροφών εναλλάσσεται με σελίδες στις οποίες ο Σ. εκθέτει, με ένα είδος φλογερού πάθους, τις φιλοσοφικές ιδέες του, που είναι εμπνευσμένες από τον πιο άκρατο μηδενισμό και την απόλυτη απαισιοδοξία.